Cięcie tworzyw sztucznych

Najbardziej rozpowszechniło sie cięcie tworzyw sztucznych na nożycach gilotynowych. Można na nich ciąć płyty z fenolowych laminatów tkaninowych, papierowych i drzewnych, płyty z twardego poli chlorku winylu, azotanu celulozy, o grubości do 2,5 mm. Zaleca się płyty o grubości większej niż 1 mm podgrzewać przed cięciem do temperatury 40+70 o c, a niekiedy i wyższej. Podgrzewanie to odbywa się na specjalnych stołach, znajdujących się tuż obok nożyc. Stoły są ogrzewane parą wodną lub elektrycznie, można również stosować ogrzewanie promieniami podczerwonymi z lamp umieszczonych nad stołem. Nożyce gilotynowe do ciecia tworzyw sztucznych, a nożyce konstruowane specjalnie do obcinania brzegów wyprasek, otrzymywanych przez formowanie próżniowe. Inne wielkości charakterystyczne, wobec braku informacji w zakresie cięcia tworzyw sztucznych, dobiera się jak dla cięcia metali. Nożyce powinny być ostre i nie wykazywać nadmiernych luzów. Siła, potrzebna do cięcia nożycami gilotynowymi, jest — podobnie jak w przypadku cięcia metali — wprost proporcjonalna do kwadratu grubości płyty i wytrzymałości na Ścinanie, a odwrotnie proporcjonalna do tangensa kąta pochylenia krawędzi tnącej górnego noża w stosunku do krawędzi tnącej noża dolnego. Współczynnik proporcjonalności należy wyznaczyć doświadczalnie dla określonego tworzywa. Wytrzymałość na ścinanie niektórych tworzyw sztucznych. Do cięć wzdłuż linii krzywych można zastosować nożyce krążkowe lub nożyce skokowe. Ani jedne, ani drugie nie znalazły jednak, jak dotychczas, większego zastosowania do rozdzielania tworzyw sztucznych. Wykrawanie Cienkie płyty z niektórych tworzyw sztucznych mogą być rozdzielane przez wykrawanie. Wykrawanie rozpowszechniło się dla takich tworzyw jak: fenolowe laminaty tkaninowe, papierowe i drzewne, twardy polichlorek winylu, azotan celulozy. Grubość płyt wynosić może 3 cm. [Zobacz też : kalkulator budowlany, wełna mineralna lambda, sruba m10]