Moduł edometryczny ściśliwości wtórnej gruntu

Wytrzymałość gruntu na ściskanie Re jest to wytrzymałość próbki przy ściskaniu jednoosiowym w warunkach znormalizowanych. Wrażliwość gruntu na działanie wody Ssr jest to stosunek wytrzymałości na ściskanie gruntu o naturalnej wilgotności do wytrzymałości na ściskanie gruntu poddanego pełnemu nasyceniu wodą. Wytrzymałość gruntu na ścinanie jest to wytrzymałość gruntu poddanego siłom ścinającym w określonej płaszczyźnie ścinania, przy określonym naprężeniu normalnym w tej płaszczyźnie. Wytrzymałość gruntu na ściskanie trójosiowe Re = jest to wytrzymalość próbki cylindrycznej na ściskanie osiowe Gl przy działaniu określonego ciśnienia bocznego 03. Parametrami geotechnicznymi wytrzymałości gruntu na ścinanie są: kąt tarcia wewnętrznego i spójność c. Ciśnienie pęcznienia pc jest to minimalna wartość ciśnienia, jakiemu należy poddać grunt zanurzony w wodzie, aby jego objętość nie zwiększała się. Cechy gruntów nieskalistych 23.2. l. Struktura Grunt nieskalisty składa sie ze szkieletu, który tworzą ziarna i cząstki substancji stałej; w porach szkieletu znajduje się woda lub woda i powietrze z parą wodną. Strukturą gruntu nazywa się wzajemny układ ziarn i cząstek jego szkieletu zależny w dużej mierze od warunków, w jakich grunt ulegał odłożeniu (sedymentacji). Rozróżnia się 3 typowe struktury gruntu. Struktura ziarnista jest charakterystyczna dla piasków i żwirów o ziarnach wykazujących znikome wzajemne przyciąganie. Grunty o strukturze ziarnistej cechuje porowatość w granicach 20+500/0. Piaski osadzone przez wolno płynącą wodę lub wiatry mają stosunkowo dużą porowatość, natomiast osadzone w wodzie szybko płynącej są bardziej zagęszczone. [patrz też: więźba dachowa prefabrykowana, strop dms, oznaczenia na mapie ]